Była zaledwie dziewczynką, według dzisiejszych standardów, gdy zmuszano ją do małżeństwa. Wybrała jednak Chrystusa, więc została skazana na śmierć. Dziś w liturgii wspominamy św. Agnieszkę – Dziewicę i Męczennicę pierwszego Kościoła.

Agnieszkę za świętą uznają zarówno prawosławni, nazywając ją “Agnią”, jak i katolicy, należy bowiem do grona pierwszych chrześcijańskich męczenników z końca III w. Żyła za czasów Dioklecjana, na świat przychodząc w bogatej rodzinie rzymskiej. Tam też zetknęła się z wiarą w Chrystusa, którą przyjęła całym sercem. Nie wiemy do końca, czy chrześcijanami byli jej rodzice – legenda mówi, że tak.

Fakty i legendę łączy pewność co do tego, że była piękną dziewczyną, w której zakochał się syn naczelnika miasta, czyli bogaty i wysoko postawiony młodzieniec imieniem Semproniusz. Choć miała dopiero 12 lat koniecznie chciał się z nią ożenić – nie był to zresztą wtedy wiek niestosowny do zamążpójścia. Agnieszka jednak wytrwale odmawiała zarówno jego zalotom, jak i obietnicom związanym z byciem żoną wysoko urodzonego Rzymianina. Mówiła mu ponoć, że “już zaręczyła się z Innym, o wiele bogatszym”. Zarówno legenda jak i udokumentowane fakty mówią w tym miejscu o gniewie młodzieńca. Miał on się bowiem dowiedzieć lub domyślić, że Agnieszka jest chrześcijanką, co było prawnie zakazane w Rzymie. Według przekazów natychmiast rozkazał ją zabić, a skoro prawo zakazywało zabijania dziewic, wcześniej zaprowadzić do domu publicznego. Podobno tam również Agnieszka pozostała dziewicą. Legenda mówi wręcz o tym, że tych, którzy próbowali naruszyć jej czystość spotykały natychmiast nieszczęścia.

Wówczas rozkazano więc spalić ją na stosie – który jednak nie chciał się palić. Podobno z powodu tych znaków nawróciło się wtedy na chrześcijaństwo wielu rzymskich gapiów. Według legendy dziewczyna została następnie zaprowadzona na stadion, rozebrana całkowicie z szat i rzucona na pastwę dzikich zwierząt. Według innych zapisów – obcięto jej głowę. Miało to miejsce 21 stycznia 304 lub 305 roku.

W miejscu jej męczeńskiej śmierci powstał najpierw kościół, gdzie złożono jej ciało, następnie bazylika. Od początku była jedną z najpopularniejszych świętych, czczonych od początku w Kościele rzymskim. Jest patronką zaręczonych, młodych par, dziewic i ofiar gwałtu. Jej atrybutem jest baranek – bo jej imię pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego baranka (Agnus).

stacja7.pl

Views: 20