Ojciec Święty

Papież, czyli Ojciec Święty (łac. Summus Pontifex, od starożytnego Pontifex Maximus; wł. papa, gr. pappas; forma funkcjonująca w języku polskim pochodzi od czeskiego papež) −  w Kościele katolickim osoba sprawująca władze oraz przedstawiana jako biskup Rzymu, zwierzchnik Kościoła, głowa Stolicy Apostolskiej oraz suwerenny władca państwa-miasta Watykan. Pierwszym Papieżem był Święty Piotr Apostoł.

Tytuły papieskie:

  • Biskup Rzymu;
  • Wikariusz Jezusa Chrystusa;
  • Następca Księcia Apostołów;
  • Najwyższy Kapłan Kościoła Powszechnego;
  • Prymas Włoch;
  • Arcybiskup i Metropolita Rzymskiej Prowincji Kościelnej;
  • Suweren Państwa Miasta Watykan;
  • Sługa Sług Bożych

Jego Świątobliwość Papież FranciszekFranciszek

Data i miejsce urodzenia: 17 grudnia 1936 Buenos Aires.  Od 1998r arcybiskup Buenos Aires. Jezuita Śluby zakonne 22 kwietnia 1973 Święcenia kapłańskie 13 grudnia 1969 Nominacja biskupia 20 maja 1992 biskup pomocniczy Buenos Aires Sakra biskupia 27 czerwca 1992 Kreacja kardynalska 21 lutego 2001 Jan Paweł II Kościół tytularny S. Roberto Bellarmino.

Jorge Mario Bergoglio SJ ur. 17 grudnia 1936 roku w Buenos Aires, argentyński duchowny katolicki, arcybiskup Buenos Aires i tym samym Prymas Argentyny, kardynał Kościoła rzymskokatolickiego. 13 marca 2013 roku został papieżem.

Po obronie dyplomu z chemii rozpoczął studia w seminarium w Villa Devoto koło Buenos Aires. 11 marca 1958 roku wstąpił do zakonu jezuitów i kontynuował naukę w zakonnych domach studiów; w nowicjacie w Chile zgłębiał nauki humanistyczne, w Colegio Maximo San José w San Miguel koło Buenos Aires obronił licencjat z filozofii, w Colegio de la Immaculada w Santa Fe studiował literaturę i psychologię, a w Colegio del Salvador w Buenos Aires teologię. Przyjął święcenia kapłańskie 13 grudnia 1969 roku, a ostatnią profesję złożył 22 kwietnia 1973 roku. Był mistrzem nowicjatu w Villa Barilari, profesorem Wydziału Teologii i rektorem Colegio Maximo San Jose w San Miguel, członkiem konsulty prowincji zakonnej San Miguel, prowincjałem Argentyny (1973–1979). Po pobycie w Niemczech pełnił funkcję dyrektora duchownego Colegio del Salvador w Cordobie i ponownie rektora Colegio Maximo San José w San Miguel.

20 maja 1992 roku został mianowany biskupem pomocniczym Buenos Aires, sakry biskupiej udzielił mu 27 czerwca 1992 arcybiskup Buenos Aires kardynał Antonio Quarracino; w czerwcu 1997 roku promowany na arcybiskupa-koadiutora tej archidiecezji, objął rządy 28 lutego roku następnego, po śmierci kardynała Quarracino. W listopadzie 1998 został jednocześnie ordynariuszem dla wiernych rytów orientalnych, mieszkających w Argentynie (bez własnego ordynariusza). Pełnił funkcje Wielkiego Kanclerza Katolickiego Uniwersytetu Argentyny oraz wiceprzewodniczącego Konferencji Episkopatu Argentyny.

Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, w tym w sesji specjalnej poświęconej Kościołowi w Ameryce w listopadzie i grudniu 1997 roku. W lutym 2001 roku Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera S. Roberto Bellarmino. W latach 2005-2011 (dwie kadencje po trzy lata) był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Argentyny (Conferencia Episcopal Argentina).

Visits: 119