20 lat temu, w odpowiedzi na prośbę kard. Józefa Glempa, ówczesnego prymasa Polski i przewodniczącego Konferencji Episkopatu, Stolica Apostolska wydała w dniu 12 stycznia 2002 r. dekret nadający szczególny przywilej.
Każdy, kto na terenie Polski pobożnie odmówi Koronkę do Miłosierdzia Bożego w kościele lub kaplicy wobec Najświętszego Sakramentu Eucharystii, publicznie wystawionego lub też przechowywanego w tabernakulum, uzyska odpust zupełny.
Warunkiem odpustu jest także stan łaski uświęcającej, Komunia eucharystyczna, modlitwa w intencjach Ojca Świętego (nie chodzi o modlitwę w intencji samego papieża, tylko o modlitwę w intencji tych spraw, za które modli się każdego dnia papież) i brak przywiązania do jakiegokolwiek grzechu.
Odpust mogą uzyskać też ci, którzy nie mogą udać się do kościoła, np. z racji choroby. Jeśli „odmówią Koronkę do Miłosierdzia Bożego z ufnością i z pragnieniem miłosierdzia dla siebie oraz gotowością okazania go innym” – również otrzymują odpust zupełny.
Odpust można ofiarować za siebie lub za zmarłych. Każdego dnia zatem mamy możliwość ofiarować zmarłej osobie bilet do nieba.
Poniżej treść dekretu:
PENITENCJARIA APOSTOLSKA
Dekret
o związaniu odpustów z Koronką do Miłosierdzia Bożego
12 stycznia 2002
Penitencjaria Apostolska na mocy uprawnień specjalnie udzielonych jej przez Papieża chętnie przyjmuje przedstawioną prośbę i postanawia, co następuje:
Odpustu zupełnego pod zwykłymi warunkami (mianowicie sakramentalna spowiedź, Komunia eucharystyczna i modlitwa w intencjach Ojca Świętego) udziela się w granicach Polski wiernemu, który z duszą całkowicie wolną od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu pobożnie odmówi Koronkę do Miłosierdzia Bożego w kościele lub kaplicy wobec Najświętszego Sakramentu Eucharystii, publicznie wystawionego lub też przechowywanego w tabernakulum.
Jeżeli zaś ci wierni z powodu choroby (lub innej słusznej racji) nie będą mogli wyjść z domu, ale odmówią Koronkę do Miłosierdzia Bożego z ufnością i z pragnieniem miłosierdzia dla siebie oraz gotowością okazania go innym, to pod zwykłymi warunkami również zyskują odpust zupełny, z zachowaniem przepisów co do „mających przeszkodę”, zawartych w normach 24 i 25 „Wykazu odpustów” („Enchiridii Indulgentiarum”).
W innych zaś okolicznościach odpust będzie cząstkowy. Niniejsze zezwolenie zachowa wieczystą ważność, bez względu na jakiekolwiek przeciwne zarządzenia.
+ Alojzy de Magostris
Arcybiskup tyt. Novenris
Pro-Penitencjarz Większy